Bosbes

Deze kleine blauwzwarte bes met een pittige smaak heeft veel verrassingen in petto. Even klein als veelbelovend, heeft de bosbes het potentieel om zijn plaats in te nemen aan de top van de lijst van superfoods zoals spirulina, zo interessant is zijn voedingssamenstelling. Laten we de bosbes eens nader bekijken...

Oorsprong

De oorspronkelijke wetenschappelijke naam is Vaccinum myrtillus, van het Latijnse Vaccinus dat "koe" betekent, omdat runderen dol schenen te zijn op deze bessen. In de plantkunde behoren bosbessen net als veenbessen tot de familie van de Ericaceae, maar in de keuken worden bosbessen (blauwzwart) duidelijk onderscheiden van veenbessen (rood). Het therapeutisch gebruik gaat terug tot de prehistorie en de eigenschappen werden in de oudheid ontdekt door Discorides, een Griekse arts, die het aanraadde als behandeling tegen diarree. Vervolgens merkten de eerste ontdekkingsreizigers deze wilde bosbessen op tijdens hun expedities en het was Samuel de Champlain die in 1615 observeerde hoe de Indianen ze oogstten. De eerste kolonisten en de Indianen waardeerden deze vruchten als culinair ingrediënt maar ook als medicijn. Ter informatie: piloten van de Royal Air Force gebruikten dagelijks bosbessengelei om hun nachtzicht te verbeteren!

Voordelen voor de voeding

Een mijn van antioxidanten

Dat is het grote voordeel van dit kleine besje dat er niet veel uitziet, en daarom is het gerangschikt als het nummer één superfruit. Volgens Amerikaanse onderzoekers bevat de bosbes maar liefst 25 tot 30 verschillende antioxidanten! En het is zijn mooie blauwe kleur, die naar paars-zwart neigt, die grotendeels verantwoordelijk is voor zijn hoge gehalte aan antioxidanten, want dat is te danken aan het donkerblauwe pigment anthocyanine, dat behoort tot de flavonoïden, een krachtige antioxidant. De bosbes bevat ook quercetine, een andere flavonoïde van het type flavonol, alsmede catechinen (looistoffen) en biflavanen. Ten slotte bevat de bosbes een matige hoeveelheid vitamine C, waarvan de antioxiderende werking wordt versterkt door de anthocyanen.

Laag suikergehalte

De bosbes is een vrucht die rijk is aan water en daarom weinig suiker en calorieën bevat, zoals de meeste bessen. De helft van de suikers bestaat uit fructose en een derde uit glucose. De rest is pentose en sucrose.

Lage glycemische index

Dit komt door de samenstelling van de koolhydraten van de bosbes. Fructose heeft namelijk een zeer lage glycemische index en vertegenwoordigt de helft van de suikers van de blauwe bes. De glycemische index van deze bes is dus slechts 25, wat hem zeer interessant maakt voor het reguleren van de bloedsuikerspiegel en zelfs voor het voorkomen van diabetes type 2.

Vezels in overvloed

Waarvan 70% onoplosbare vezels (voornamelijk cellulose) en 30% oplosbare vezels (voornamelijk pectine). Deze vezels dragen ertoe bij dat bosbessen verzadigen en zeer doeltreffend zijn bij het reguleren van grillige gangen.

Voordelen en deugden

Verbetert het gezichtsvermogen

Het zijn de flavonoïden en de vitamine A die de bosbes haar werking geven op het gezichtsvermogen. Zo zou het degeneratieve ziekten van het oog (cataract) kunnen bestrijden, maar ook de productie van "netvliespaars" stimuleren, dat verantwoordelijk is voor een goed nachtzicht.

Voorkomt hart- en vaatziekten

Opnieuw dankzij zijn antioxidantgehalte en meer bepaald zijn anthocyaangehalte, dat een gunstig effect zou hebben op de bloedvaten door hun vernauwing te bevorderen en het fenomeen atherosclerose te beperken. Uit een studie op muizen, gepubliceerd in het Journal of Nutrition van de Universiteit van Arkansas, bleek dat bosbessen de laesies in de aorta's verbeterden.

Reguleert de bloedsuikerspiegel

Traditioneel worden bosbessenbladeren gebruikt voor hun bloedsuikerverlagende werking. Uit een studie, gepubliceerd in het British Medical Journal door Amerikaanse, Britse en Singaporese onderzoekers, bleek echter dat mensen die tweemaal per week bosbessen aten hun risico op diabetes type 2 met 23% verminderden in vergelijking met degenen die ze slechts eenmaal per maand aten. Ook hier zijn het de anthocyanen die de opname van koolhydraten uit de maaltijd vertragen, geholpen door de oplosbare vezels, die de bloedsuikerspiegel helpen reguleren.

Dosering

Om te profiteren van alle therapeutische en preventieve voordelen van bosbessen, kunnen ze op verschillende manieren worden geconsumeerd:

• In infusie: 1 eetlepel gedroogde bosbes in 50 cl kokend water, ongeveer twintig minuten laten trekken. Elke 3 of 4 uur opdrinken.
• Vers, een portie van 140 g (een kopje) minstens 3 keer per week.
• In gestandaardiseerde extracten: gebruikelijke dosering tussen 350 en 600 mg per dag.
• in vloeibare extracten: 50 druppels in een glas water voor elke maaltijd
• In afkooksel van de gedroogde bladeren: 4 eetlepels gedroogde bladeren in een liter kokend water gedurende 10 minuten.

Bijwerkingen en contra-indicaties

Blauwe bosbes als vrucht is niet giftig. Bij consumptie als voedingssupplement en in overmatige hoeveelheden kan het problemen veroorzaken zoals darmstoornissen of hypoglykemie. In geval van ernstige diabetes die met insuline wordt behandeld of bij mensen die gevoelig zijn voor hypoglykemie, kunnen voedingssupplementen op basis van bosbessen het beste worden vermeden. Wees voorzichtig, in geval van behandeling met anticoagulantia kan een supplement op basis van bosbessen het bloeden doen toenemen door het vochtafdrijvende effect van de geneesmiddelen te versterken.

Laten we verder gaan ... nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen

Verschillende recente studies lijken het anti-kanker effect van bosbes aan te tonen. Dit is grotendeels te danken aan zijn antioxiderende polyfenolen, die experimenteel de vorming en proliferatie van kankercellen afremmen. De kankersoorten die het meest door de beschermende werking van bosbes getroffen zouden zijn, zijn leukemie en darmkanker, en bosbes zou zelfs het risico van uitzaaiingen bij borstkanker kunnen verminderen!